Bir internet sitesinde tıp fakültesi öğrencilerinin uzmanlık tercihlerini görünce gerçekten şaşırdım. Şaşırmam belki de aile hekimliği uzmanı olmamdandır. Tıp fakültesi öğrencilerinin tercihleri; hedefe en kısa değil de en dolambaçlı yolu tercih ettiği görüntüsü vermektedir.

 

Peki hedef nedir? Elbette kişiden kişiye değişendir. Uzmanlık tercihlerinde bulunan tıp fakültesi öğrencilerinin Dahiliye ve Çocuk hastalıkları özelinde en az dört yıl asistanlık yapmaları gerekmekte ve sonra tekrar sınava hazırlanıp yandal kazanıp en az üç yıl daha asistanlığa dönüp bir yandal uzmanı olarak fakülte sonrası yedi yıl sonra yaşamlarının kalan kısmında ayrıcalıklı ve yüksek gelir grubunda olmaları ve mesleki tatmine ulaşmış olmaları arzu edildiği kabaca tahmin edilebilir. Oysa bugün Dahiliye ve Çocuk hastalıkları uzmanlarının tayinleri küçük ilçe hastanelerine çıkmakta ve dört yıllık yorucu bir asistanlıktan sonra ilçelerde tanım olarak ikinci basamak ancak işlevsel olarak post birinci basamak olan kurumlarda ne zaman yandalı kazanacağım sorusuna yanıt aramakla geçmektedir.

 

Diğer uzmanlık alanları düşünüldüğünde her branşa özel örneklerim var ve bu ayrı bir yazı konusu olabilir. Örneğin en basit anlamda obez bir bireyin karşılaşabileceği sağlık sorunlarını öngörüp gerekli adımları atmak mı daha önemlidir yoksa obezitenin herhangi bir komplikasyonu ortaya çıktığında onu en etkin şekilde geri döndürebilmek mi ? Yanıt herkese göre farklı olabilir. Aile hekimliği disiplininde elbette bütüncül yaklaşım, kişiye odaklı çözüm komplikasyonları öngörme ve önleme temel prensibimizdir.

 

Burada benim gerçekten merak ettiğim genç doktor adaylarına hiç kimse mi bu uzun yolculuk hakkında bilgi vermemekte diğer bir deyişle, arkadaşlar aile hekimliği uzmanlığı neyinize yetmiyor diye bir soru sormamaktadır? Heyecan arıyorsanız var. Çünkü sürekli farklı hastalarla karşılaşıyorsunuz burada anti parantez asistanlığım sırasında her rotasyonda karşılaştığım enteresan şeyleri anlattığım bir yandal uzmanı arkadaşım ne kadar heyecanlı bir yaşamın var ben hep aynı şeyleri yapıyorum deyivermişti.

 

Mesleki tatmin diyorsanız var. Bunu sahada çalışan aile hekimliğini özümsemiş uzmanlara sorabilirsiniz. Saygınlık istiyorsanız var bunu bir hastanın hipertansiyon veya diyabetinin komplikasyonları ile ilgili bilinç oluşturabilen doktora sorabilirsiniz.

 

Yıllardır sigara içen bir hastaya sigarayı bıraktırıp olası kanser, kalp krizi, KOAH gibi hastalıkları önlemek hangi hekime heyecan vermez. Bu yazıya neden olan ankete tekrar dönersek elimizde tıp fakültesi öğrencilerinin neden aile hekimliği asistanlığını tercih etmedikleri sorusu kalmaktadır ? Sorunun yanıtını bulduğumuzda sanırım aile hekimliği disiplinlide ülkemizde gerçekten hakkettiği yerde olacaktır.

 

Uzm. Dr. Muharrem AK

Doğanşehir Devlet Hastanesi Aile Hekimliği Polikliniği/MALATYA